Bij de oprichting van het ICCE kregen we apparatuur aangeboden van IBM. Onder de apparatuur was een printer (een 3812?). Een enorm, gelig bakbeest met maar liefst een resolutie van 240 dots per inch. Regelmatig moest er toner of een drum vervangen worden. Die moesten we zelf betalen, maar dan kwam ie ook per koerier uit Utrecht.
Toen we naar de Westerhaven verhuisden ging de printer mee. Maar al snel bleek de aanschaf van weer een drum te duur; bovendien waren er moderne printers met maar liefst 300 dpi.
Jaren heeft de printer als obstakel in de koffiekamer gestaan. Toen we verhuisden naar de Grote Rozenstraat hebben we de printer beneden bij het afval gezet. Ijverige collega’s van de faculteit hebben de printer daar nog weer vandaan gehaald om te kijken of ze er nog iets mee konden. Dat bleek niet het geval.