Ja kinderen, jullie zijn gewend aan reactive adaptive mobile sites, touchscreens, apps, maar… Heel lang geleden was de wereld nog niet zoals jullie die kennen.
In die oude tijd had je “time slices” op een ver magisch computersysteem dat bekend stond als de Control Data Cyber 2000 en programma’s werden ge-“submit”. Na lang wachten kreeg je dan uit den verre antwoord: of iets was gecompileerd, gerund, gelukt… Was er zinnige uitvoer gemaakt? En net als je iets belangrijks aan het doen was, dan was voor die week je CPU tijd “op”. Ja kinderen, de toenmalige CPU’s hadden maar een beperkt voorraadje klokcycli en als dat voorraadje op was, dan gebeurde er niks meer.
In zo’n geval moest je dan naar de één van de CPU Goden om via allerlei incantaties weer de voorraad CPU cycles te laten aangroeien en zo beschikking te krijgen over computertijd.
K: “Hee Frank, m’n CPU cycles zijn alweer op.”
F: “Gotsamme ik zit net te vergaderen…”
K: “Ja maar ik doe iets belangrijks!”
F: “Nah okee dan…”
En ik kon weer verder. Ik was namelijk net complexe printopdrachten aan het versturen die bestonden uit controle-reeksen die er voor zorgden dat de printer 100 keer over dezelfde regel printte. Dat is uitermate handig, want het papier wordt dan geperforeerd tussen de hamers en de rubberen rol. Zo kon je vrolijke figuren zoals je favoriete stripboekhelden laten uitstanzen. En als je dan echt geluk had, dan kwamen ze samen met de strips papierafval uit de printer en belandden in de opvangbak. Meestal trad echter een “paper jam” op, zodat de operator weer moest komen om de printer te repareren…
Dat waren nog ‘es vrolijke tijden.