Eén van de noemenswaardige acties van ’t ICCE was het organiseren van het First Dutch International Symposium on Linux. We nodigden de hele wereld uit om met ons de verwondering te delen over ’t bedrijfssysteem dat intussen de meeste, zo niet alle PC’s bij het ICCE had veroverd. De RAI was het toneel waar internationale sprekers van allure hun verhaal deden, maar ook waar ons Pieter Been overtuigend bewees dat niet gestuurde, “organische” groei van ’t Web de weg naar succes is. Zijn mathematisch niet-lineair dynamisch model werd door niemand begrepen, behoudens hopelijk hem zelf.
Twee van de sprekers waarvan foto’s zijn bewaard gebleven, zijn Linus Torvalds himself en Matt Welsh (die vertelde over de moeite die het toen kostte om software naar Linux te porten. POSIX was nauwelijks uitgevonden).
Ons opperhoofd was verantwoordelijk voor time management. Uit de Linux Journal (http://www.linuxjournal.com/article/1026):
“The Dutch are precise people. Their trains run on time, their museums close on time, and their conferences run strictly according to schedule. Each talk started on time. Five minutes from the scheduled end of each speaker’s allotted time slot, a kitchen timer rang. Then at the end, five minutes later, it would ring again, and the speaker was allowed (in practice if not in theory) to finish his sentence. This second ring was called kill -9 by the conference organizers.”